2.

Porządki, porządki, porządki. Nie tylko w mojej głowie, ale w moim życiu. Właśnie przeprowadziłam się do własnego mieszkania. Całe te przeprowadzki, przenoszenie pudeł, remonty i rozpakowywanie pudeł jest bardzo męczące. Najgorsze jest to, że siedzę z tym wszystkim sama. Facet siedzi i pracuje, okazyjnie coś wyniesie a cała reszta należy do mnie.

Przyznam szczerze, że jestem sfrustrowana. Rozumiem, że musi pracować (i to nadgodziny w domu no ale taki zawód) ale ja czuję, że to, co było naszym wspólnym wydarzeniem przemieniło się w harówkę, w której siedzę sama. 

Zrób obiad, herbatę, pozmywaj, przytul, rozpakuj.

A gdzie w tym wszystkim jestem ja i moje potrzeby. W wielkim niebycie. Pocieszam się, że już niedługo zacznie się rok akademicki i ponownie będę mogła zająć się rozwojem.

To jest to, co według mnie jest najważniejsze w życiu każdego człowieka. Dostajemy tylko jedno życie i musimy je wykorzystać jak najlepiej, co staram się robić od kiedy to zrozumiałam. 

Studia są dla mnie czasoprzestrzenią (:D) w której mogę się wykazać. 

Co kryje się pod pojęciem rozwoju? Definicji jest wiele. Jakakolwiek zmiana, zmiana ku lepszemu, większa zaawansowanie w jakiejś umiejętności. 

Dla mnie definicja jest inna: to zbliżanie się do granic własnych możliwości i osiąganiu pełni szczęścia. 

Rozwijam się nie tylko naukowo, ale mam wrażenie, że pod względem uczuciowym również wspinam się coraz wyżej.

O tym, jak dokładniej to rozumiem napiszę jutro. Bo teraz późno Mój zbiera się spać, a nie ma nic lepszego w związku jak wspólne zasypianie i budzenie się. :)

Jak to zwykle u mnie bywa spontaniczność wzięła górę.

Założę bloga (żeby to pierwszego) zmobilizuję się do pisania, uporządkuje własne myśli- przepiorę je, odkurzę, zobiektywizuję.

Przy okazji będzie gdzie pomarudzić, poradzić (się też), wyjść do ludzi.

Piszę dla siebie, dla innych.

I zachęcam do częstszych odwiedzin. :)

pozdrawiam